Hurma: anemikom po jednym dziennie

Od września do grudnia trwa sezon na ten megasłodki owoc. Tu, gdzie obecnie jesteśmy sprowadzają go z Uzbekistanu – wg informacji sprzedawców – i mają go wiele odmian.

W październiku spotkałam następujące odmiany, widoczne w towarzystwie lokalnych jabłuszek na zdjęciu powyżej:

od lewej – korolok zwany też czekoladowym, bo podobno ma smak czekolady (no nie wiem 😉 mi bardziej przypomina mango, ale bez żywicznego posmaku), korolok jest najpopularniejszy, nigdy nie bywa cierpki, nawet jeśli jest niedojrzały,

ten mały, przekrojony to odmiana swieczka

i największy po prawej to odmiana lambada, wszystkie bardzo słodkie.

Lokalsi obiecują, że w ciągu sezonu będzie jeszcze więcej odmian.

W Polsce spotykany w sklepach jako kaki, persimona lub sharon. Ta ostatnia nazwa owocu to tu, u nas nazwa jednej z popularnych odmian.

W Polsce kaki wciąż jest uważany za egzotyczny, ekskluzywny owoc. Ale w regionach jego pochodzenia, jak Kaukaz hurmę spożywa się w dużych ilościach m.in. w celu leczenia wczesnych postaci wola tarczycy.

Spożywanie hurmy powszechnie zaleca się osobom z chorobami układu sercowo-naczyniowego, nadciśnieniem i anemią.

Jeżeli wierzyć badaniom laboratoryjnym, to pomimo stosunkowo dużej zawartości cukru hurma nie powoduje gwałtownego wzrostu poziomu cukru we krwi (niski indeks glikemiczny) i zawiera jedynie 62 kcal na 100 g produktu. Jasnopomarańczowy kolor owoców wskazuje, że mają one wysoką zawartość beta-karotenu.

W Chinach i Japonii kaki stosuje się w leczeniu miażdżycy, a jego sok leczy szkorbut;

w Tajlandii przy pomocy sharon usuwane są robaki jelitowe;

w Korei uważa się go za środek przeciwzapalny i stosuje się ją w leczeniu czerwonki, zapalenia jelit i zapalenia oskrzeli.

Owoce persymony korzystnie wpływają na stan wątroby i dróg żółciowych, ma on również wyraźne działanie moczopędne.

Sceptykom nadmienię, że – tak, różne kultury mają różnorakie doświadczenia z leczeniem dolegliwości.

Abstrahując od persymony, leczenie mięśniaków w Polsce wspomaga się mieszanką ziół wg Klimuszki lub odwarami z piołunu, podczas gdy metody te są za wschodnią granicą nieznane i podaje się głównie dwa zioła: gruszyczkę jednostronną (Orthilia secunda) z rodziny wrzosowatych w Polsce dość rozpowszechnioną i jedną z odmian różeńca (Rhodiola quadrifida)… ot, etniczna ciekawostka 😉

Miąższ persymony ma właściwości bakteriobójcze, dlatego włączenie persymonów do diety podczas epidemii przyczynia się do ogólnego leczenia.

W niektórych krajach na oparzenia i rany stosuje się przekrojoną na pół persimmonę.

Suszone liście persymony są uważane za biologicznie aktywne, dlatego przygotowana z nich herbata jest przydatna dla osób starszych, a także dla osób z anemią.

Liście parzone stosuje się na ropiejące rany i ropnie.

Sadownicy rekomendują, że aby przyspieszyć ich dojrzewanie, można umieścić je w szczelnym pojemniku lub szczelnie zawiązanej plastikowej torbie z jabłkami.

Owoce persymony można jeść świeże, suszone, przerabiane na dżemy, desery, cydr, melasę, wino, piwo i bimber. Jeszcze w XVI wieku Indusi robili z nich napitki alkoholowe.

Prażone i kruszone nasiona lokalnego gatunku hurmy amerykańskiej (znane też jako persimona virginia) były używane przez tamtejszych żołnierzy w czasie wojny secesyjnej jako substytut kawy.

Drzewo hurmy to roślina z rodziny hebanowych (Diospyros), o wysokości 15 do 30 metrów, którego kora kruszy się wraz z wiekiem. Liście są błyszczące, skórzaste, owalne ze spiczastym zakończeniem, jak liście mango, kwiaty zaś drobne, zielonkawe. Roślina charakteryzuje się wysoką produktywnością, jest mało wymagająca i toleruje mrozy nawet do -30°C.

Wysokie zapotrzebowanie na hebanowe drewno (w produkcji mebli heban to najwyższy gatunek drewna, ponadto popularny w sztuce rzeźby w drewnie i produkcji instrumentów muzycznych) stało się zagrożeniem dla ich istnienia. W 1994 roku Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody umieściła Diospyros w Czerwonej Księdze. 14 gatunków Diospyros sklasyfikowano jako zagrożone, a 15 jako krytycznie zagrożone.

W ezoteryce hebanowi często przypisuje się właściwości magiczne. Według legendy złe duchy nie mogą przedostać się do domów otoczonych palisadą z hebanowych palików, a hebanowa broń podobno zabija demony.

Magiczne przedmioty należy przechowywać w hebanowym pudełku, aby mieć pewność, że nie stracą swojej mocy. Magiczne różdżki są również często wykonywane z hebanu.